Spinning Μοναχικό Ψάρεμα

Απόλυτο σκοτάδι. Το φως της λάμπας φωτισμού που είναι στην άκρη του δρόμου ίσα που χτυπά τα νερά της ακρογιαλιάς. Σκυμμένος και χωρίς να ανάψω φακό, περιμένω υπομονετικά με το δάχτυλο να κρατά το νήμα και το pickup ανοιγμένο. Ίσα που αναπνέω χωρίς φασαρίες! Ξαφνικά παφλασμός και οι ζαργάνες πηδάνε πανικόβλητες. Κάνω την βολή που τόση ώρα περίμενα. Το surface έρχεται αργά αλλά σταθερά με μικρές παύσεις ενδιάμεσα και τότε....
                         
του ΒΑΣΙΛΗ ΚΟΛΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Κάπως έτσι γίνεται πάντα όταν είμαι μόνος, σχεδόν πάντα τουλάχιστον. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και να δούμε πώς θα πραγματοποιήσουμε ένα ολονύχτιο ψάρεμα με μια τσάντα στον ώμο και ένα καλάμι περπατώντας συνεχώς. Για καλή μου τύχη έχω γεννηθεί σε ένα μέρος που κατά βάσει κάνει όλα τα ψάρια. Έτσι λοιπόν μπορώ να πηγαίνω σε αρκετά καλά σημεία ώστε να πραγματοποιώ μόνος τα ψαρέματα μου χωρίς να κάνω τρομερά έξοδα. Αυτό στην πραγματικότητα συμβαίνει όταν δεν βρίσκω ταίρι γιατί συνήθως τραβιόμαστε αρκετά μακριά για τις ανάγκες του περιοδικού (έτσι τουλάχιστον λέω στην γυναίκα μου), και όχι ότι τα ψάρια είναι περισσότερα ή το μέρος καλύτερο, αλλά όπως λέει και ένα αρχαίο ρητό "δεν έχει σημασία ό προορισμός αλλά η διαδρομή". Όταν λοιπόν  δεν έχω κάποιον, τότε αναγκαστικά πάω μόνος μου και κάπως έτσι αρχίζουν όλα! Εγώ σαν Βασίλης έχω ένα καλό αλλά κουραστικό συνήθειο που τελικά μετά από τόσο καιρό είμαι πεπεισμένος ότι βοηθά κατά πολύ στην σύλληψη αξιόλογων αλιευμάτων. Παίρνω λοιπόν την τσάντα μου που αποτελείται από 3 θήκες, την απόχη και ένα καλάμι. Με αυτά τα βασικά ξεκινώ κλειδώνοντας το αμάξι σε ένα σημείο που να μην το πειράξει κανείς και

ξεκινάω τον παράκτιο ποδαρόδρομο. Ξέρετε τι απίθανα μέρη ανακαλύπτω κάθε φορά, που κρατάνε συνήθως λαβράκια που είναι και ο βασικός μου στόχος; Αλλά και ρηχοπατιές με μεγάλα καλαμάρια και απότομα κοφτά κομμάτια που καραδοκούν σπαθιά το βράδυ, και στο ξημέρωμα περνάνε λούτσοι και τονοειδή. Τώρα αν αναρωτιέστε που να είναι αυτό το μέρος, σας απαντώ αυθαρσώς πως το μέρος αυτό είναι παντού, όπου υπάρχει θάλασσα, σε κάθε κυβικό εκατοστό νερού οι πιθανότητες να περάσει κάποιο από τα ενδεχόμενα θηράματα μας είναι ακριβώς οι ίδιες που έχουμε, να μην περάσει 50% και αυτό το λέω για να βγάλετε από το μυαλό σας το στερεότυπο των συγκεκριμένων σημείων που έχετε κατά νου και να το πάρετε ποδαράτο μέχρι να βρείτε και άλλα σημεία που πιστέψτε με, δίνουν ψάρια. Στην τελική δεν χρειάζεται να σας πει κάποιος για ένα σημείο που είναι καλό και δεν το ξέρει κανείς κτλ, αλλά αν το ανακαλύψετε μόνοι σας, δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από αυτό της ανακάλυψης του μέρους που δεν πάει κανείς αλλά δίνει ψάρια. Με το μοναχικό ποδαράτο λοιπόν, ακόμα και τις πιο ήσυχες, με την απόλυτη λαδιά, νύχτες, μπορείς να πάρεις ψάρι τρόπαιο αφού δεν υπάρχει αυτοκίνητο να τα τρομάξει ο θόρυβος και τα φώτα του, ενώ επίσης εφόσον είσαι μόνος δεν έχεις και κάποιον να κουβεντιάζεις και συγκεντρώνεσαι καλύτερα. Αυτό που πρέπει να προσέχουμε είναι ο φακός, ο οποίος πρέπει να είναι χαμηλού φωτισμού και να τον ανάβουμε για να φωτίσουμε μέσα στο νερό κάτω από ακραία ανάγκη, εκτός αν έχουμε φακό με κόκκινο ή μπλε φως, που και τα δύο αποδεδειγμένα απορροφώνται από το νερό το βράδυ χωρίς να αντικατοπτρίζουν ή να διαχέονται κάνοντας την νύχτα μέρα!

Εξοπλισμός
Τα βασικά κομμάτια του εξοπλισμού μας για να πραγματοποιήσουμε ένα τέτοιο ψάρεμα είναι τρία: Το καλάμι - μηχανισμός που είναι αυτονόητα, ένα εργαλείο για να σηκώσουμε το ψάρι μετά την σύλληψη (απόχη, γάντζος, grip) και τέλος μια τσάντα η οποία πρέπει να είναι ή να την κάνουμε εμείς όσο πιο πρακτική γίνεται ώστε να χωρά αρκετά τεχνητά, διάφορα αναλώσιμα, ακόμα και νερό. Πάμε να δούμε τι κουβαλώ εγώ ώστε να πάρετε μια ιδέα.

Η τσάντα 
Σε πρώτη φάση πρέπει να είναι αρκετά ελαφριά γιατί θα πρέπει να την κουβαλήσουμε αρκετά χιλιόμετρα (στην περίπτωση μου 2-3χλμ), και μέσα της έχει μια κασετίνα με αρματωμένες σιλικόνες που είναι και η πιο βαριά. Μια κασετίνα με jerkmait μεσαία και μικρά από 12εκ. έως και 4εκ. τα πολύ μικρά και τέλος μία topwater τεχνητά μέχρι 10εκ. κυρίως και 2-3 καλαμαριέρες για το ενδεχόμενο μήπως και πετύχω καλαμάρια. Στον υπόλοιπο χώρο βάζω παρελκόμενα όπως ψαλίδι, πενσάκι, παραμάνες, το απαραίτητο leader σε τρεις διατομές (0,25μμ - 0,33μμ - 0,60) για να καλύψω το εύρος ψαριών από λαυράκια και λούτσους. Επίσης μπουκάλι με νερό είναι απαραίτητο όπως και ένα μικρό θερμό με ζεστό καφέ ή τσάι.
Το καλάμι - μηχανισμός 
Εδώ τα πράγματα είναι λίγο περίπλοκα μιας και δεν μπορούμε να κουβαλάμε σκληρό καλάμι ή καλάμι με μεγάλο casting weight, αφού μας περιορίζει στα μικρά minnow και τα soft bait. Ένα πάλι καλάμι με μικρό c.w. επιτρέπει να δουλέψουμε τα μικρά minnow και τα soft bait άνετα, αλλά τι γίνεται με τα μεσαία μεγέθους minnow; Πρέπει αναγκαστικά λοιπόν να βρούμε μια μέση λύση, και έτσι εγώ προτιμώ ένα καλάμι 5-21γρ. και ένα μηχανισμό 2500, φορτωμένο με νήμα 0,12μμ (0,8 PE περίπου) το οποίο κάνει εξαιρετική δουλειά, αρκεί να το εμπιστευτούμε και μαζί με αυτό και τα χέρια μας. Πιστέψτε με είναι πολύ καλό και το μόνο ψάρι που ίσως μας δυσκολέψει είναι κάποιο τονάκι ενώ κατά τα άλλα σπάθες, λαβράκια και λουτσογόφαρα τα έχουμε πολύ άνετα. Τέλος το παραπάνω c.w. βολεύει ώστε να τινάξουμε και καμιά καλαμαριέρα αν χρειαστεί.

Tips

• Το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφτούμε είναι η ασφάλειά μας.
• Διάφορες διατομές leader κοντά και σύρμα για παν ενδεχόμενο.
• Δεν κάνουμε φασαρίες στα σκοτάδια.
• Ποτέ φακός μέσα στο νερό.
• Νερό και κινητό οπωσδήποτε.
• Κάποιος πρέπει να ξέρει που είμαστε.
• Μην ξεχνάμε τις καλαμαριέρες 
• Να δίνουμε βάση στις ρηχοπατιές
• Πάντα μαζί μια σακούλα

                                     ΠΗΓΗ: ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΨΑΡΕΜΑ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2015