Αποδοτικό & σπάνιο
του ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΛΙΔΟΠΟΥΛΟΥ
Το δόλωμα με το οποίο θα ασχοληθούμε σε αυτό το άρθρο είναι λίγο πολύ γνωστό για την ύπαρξη του στους παράκτιους ψαράδες. Δυστυχώς όμως λίγοι από εμάς το εντάσσουμε στο οπλοστάσιο μας όταν πραγματοποιούμε κάποια εξόρμηση, παρόλο που είναι φοβερά αποδοτικό.
Σίγουρα σε αυτό παίζει ρόλο η λίγο ακριβή τιμή του αλλά να είστε σίγουροι πως αξίζει τα λεφτά του και με το παραπάνω. Φυσικά το σκουλήκι στο οποίο αναφέρομαι δεν είναι άλλο από το Κόκκινο Άγριο. Το άγριο μοιάζει αρκετά με τον ακροβάτη και τον αμερικάνο αλλά είναι ένας εντελώς διαφορετικός οργανισμός. Έχει πολλά και μικρά ποδαράκια κατά μήκος του σώματος του ενώ το κεφάλι του είναι εντελώς ακίνδυνο κατά τη δόλωση. Το μήκος που θα το συναντήσουμε στα μαγαζιά ειδών αλιείας είναι από 10εκ έως 15εκ. Το χρώμα του είναι καφέ - κόκκινο και έχει την ιδιότητα να φωσφορίζει έντονα στο σκοτάδι και κατά συνέπεια μέσα στο νερό. Ψαρεύει το ίδιο καλά τόσο τη μέρα όσο και τη νύχτα ενώ το σώμα του είναι αρκετά σκληρό και η ποσότητα του αίματος που περιέχει είναι μπόλικη πράγμα που το κάνει ιδιαίτερα αγαπητό στα ψάρια. Αυτό που το κάνει όμως ακαταμάχητο στα μάτια των
ψαριών είναι η υπερφυσική κινητικότητά του. Το κόκκινο δε σταματάει να κινείται ποτέ, ακόμα και αν μείνει αρκετή ώρα στο βυθό. Βέβαια αυτό κάνει τη δόλωση του λίγο δύσκολη γι΄αυτό πάμε να δούμε πως θα το περάσουμε στα αγκίστρια μας χωρίς να το τραυματίσουμε.
Δόλωση
Για να δουλέψει σωστά το συγκεκριμένο σκουλήκι θα πρέπει να το δολώσουμε με ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην το χαλάσουμε. Πρώτα από όλα θα πρέπει να ξέρουμε ότι έχει την ιδιότητα να κόβεται με τη παραμικρή δύναμη που θα ασκήσουμε πάνω στο σώμα του. Για αυτό και οι κινήσεις μας θα πρέπει να είναι μαλακές και απαλές. Δεύτερον επειδή είναι αρκετά λεπτό και τραυματίζεται πολύ εύκολα, καλό είναι η βελόνα που θα χρησιμοποιήσουμε να είναι αρκετά λεπτή και μακριά. Φυσικά όπως καταλαβαίνει κανείς χωρίς βελόνα είναι αδύνατο να το περάσουμε στα αγκίστρια μας. Αφού το τρυπήσουμε λοιπόν βάζοντας τη βελόνα λίγο κάτω από το κεφάλι του και βγάζοντάς τη στην ουρά του, το σώμα του σκουληκιού μας θα σφίξει αρκετά. Εκεί θα πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα σπρώχνοντας το με πολύ απαλές κινήσεις διαφορετικά θα το διαλύσουμε. Από εδώ και πέρα το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να περάσουμε το αρπάδι μας στη τρύπα της βελόνας και να σύρουμε πάνω στο παράμαλλο το δόλωμα μας.
Ψάρια
Το Άγριο κόκκινο είναι ένα σκουλήκι πασπαρτού και δεν απευθύνεται σε κάποιο συγκεκριμένο ψάρι καθώς κανένα δε μπορεί να του αντισταθεί. Μουρμούρες, σαργοί, μελανούρια, λυθρίνια και τσιπούρες είναι μόνο μερικά από τα ψάρια που θα τσιμπήσουν σε αυτό το δόλωμα χωρίς δισταγμό αν βρεθεί μπροστά τους. Φυσικά όπως όλα τα πράγματα έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους έτσι και στη περίπτωση μας θα πρέπει να προσέξουμε πολύ τη ψιλαδούρα. Χάρη στη κινητικότητα του αλλά και στις μεγάλες ποσότητες αίματος που διαθέτει, μαλαγρώνει άψογα το σημείο που ψαρεύει, με αποτέλεσμα όλο το λιανό να συγκεντρώνεται δίπλα του και να το «ξεφτιλίζει» μέσα σε δευτερόλεπτα. Επομένως δεν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε σε μέρη που κρατάνε μικρόψαρα γιατί το μόνο που θα πετύχουμε είναι να σπαταλήσουμε άδικα το δόλωμα μας.
Συντήρηση
Η συντήρηση του κόκκινου είναι λίγο δύσκολη μιας και πρόκειται για ένα αρκετά ευαίσθητο σκουλήκι. Θα το διατηρήσουμε είτε μέσα σε θαλασσινό νερό αλλάζοντας το συχνά, είτε στο υλικό που υπάρχει μέσα στο κουτάκι αγοράς του βρέχοντάς το με θαλασσινό νερό ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Η θερμοκρασία που θα το φυλάξουμε παίζει σημαντικό ρόλο για την επιβίωση του, καθώς δεν πρέπει να μεταβάλλεται. Η καταλληλότερη είναι από τους 8 έως τους 14 βαθμούς κελσίου. Αλλά θα πρέπει να ξέρετε ότι ακόμα και αν τα κάνουμε όλα τέλεια ο μέγιστος χρόνος που θα μείνει ζωντανό είναι μια εβδομάδα. Φυσικά αυτό δε χρειάζεται να μας αγχώνει μιας και το κόκκινο δουλεύει μια χαρά και κατεψυγμένο. Θα πρέπει όμως να το καταψύξουμε αμέσως μόλις «αποδημήσει» ακολουθώντας μια διαδικασία. Θα απλώσουμε πρώτα σκουλήκια μας σε μια χαρτοπετσέτα και θα τα σκεπάσουμε με άλλη μία. Αφού τα αφήσουμε έτσι για 15 περίπου λεπτά ώστε να τραβήξουμε τα υγρά τους, θα τα τοποθετήσουμε σε ένα μικρό μπολάκι με λίγο χοντρό αλάτι από πάνω και τα βάλουμε κατευθείαν στη κατάψυξη. Με αυτό τον τρόπο το δόλωμα μας θα είναι ετοιμοπόλεμο μέχρι την επόμενη εξόρμησή μας. Το άγριο κόκκινο θα το συναντήσουμε σε εξειδικευμένα μαγαζιά ειδών αλιείας. Δεν υπάρχει σε μεγάλες ποσότητες και η ανεύρεσή του είναι σχετικά δύσκολη. Γενικά είναι ένα σπάνιο δόλωμα και σε περίπτωση που το βρούμε καλό θα είναι να μην χάσουμε την ευκαιρία να το δοκιμάσουμε. Προσωπικά στη τελευταία μου εξόρμηση με αντάμειψε με μια όμορφη τσιπούρα σε πρωινό ψάρεμα και κάθε φορά που θα έχω την τύχη να το χρησιμοποιήσω, η καλή τσιμπιά θα πάει σχεδόν πάντα εκεί.
ΠΗΓΗ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΨΑΡΕΜΑ" Φεβρουάριος 2015
του ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΛΙΔΟΠΟΥΛΟΥ
Σίγουρα σε αυτό παίζει ρόλο η λίγο ακριβή τιμή του αλλά να είστε σίγουροι πως αξίζει τα λεφτά του και με το παραπάνω. Φυσικά το σκουλήκι στο οποίο αναφέρομαι δεν είναι άλλο από το Κόκκινο Άγριο. Το άγριο μοιάζει αρκετά με τον ακροβάτη και τον αμερικάνο αλλά είναι ένας εντελώς διαφορετικός οργανισμός. Έχει πολλά και μικρά ποδαράκια κατά μήκος του σώματος του ενώ το κεφάλι του είναι εντελώς ακίνδυνο κατά τη δόλωση. Το μήκος που θα το συναντήσουμε στα μαγαζιά ειδών αλιείας είναι από 10εκ έως 15εκ. Το χρώμα του είναι καφέ - κόκκινο και έχει την ιδιότητα να φωσφορίζει έντονα στο σκοτάδι και κατά συνέπεια μέσα στο νερό. Ψαρεύει το ίδιο καλά τόσο τη μέρα όσο και τη νύχτα ενώ το σώμα του είναι αρκετά σκληρό και η ποσότητα του αίματος που περιέχει είναι μπόλικη πράγμα που το κάνει ιδιαίτερα αγαπητό στα ψάρια. Αυτό που το κάνει όμως ακαταμάχητο στα μάτια των
Δόλωση
Για να δουλέψει σωστά το συγκεκριμένο σκουλήκι θα πρέπει να το δολώσουμε με ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην το χαλάσουμε. Πρώτα από όλα θα πρέπει να ξέρουμε ότι έχει την ιδιότητα να κόβεται με τη παραμικρή δύναμη που θα ασκήσουμε πάνω στο σώμα του. Για αυτό και οι κινήσεις μας θα πρέπει να είναι μαλακές και απαλές. Δεύτερον επειδή είναι αρκετά λεπτό και τραυματίζεται πολύ εύκολα, καλό είναι η βελόνα που θα χρησιμοποιήσουμε να είναι αρκετά λεπτή και μακριά. Φυσικά όπως καταλαβαίνει κανείς χωρίς βελόνα είναι αδύνατο να το περάσουμε στα αγκίστρια μας. Αφού το τρυπήσουμε λοιπόν βάζοντας τη βελόνα λίγο κάτω από το κεφάλι του και βγάζοντάς τη στην ουρά του, το σώμα του σκουληκιού μας θα σφίξει αρκετά. Εκεί θα πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα σπρώχνοντας το με πολύ απαλές κινήσεις διαφορετικά θα το διαλύσουμε. Από εδώ και πέρα το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να περάσουμε το αρπάδι μας στη τρύπα της βελόνας και να σύρουμε πάνω στο παράμαλλο το δόλωμα μας.
Ψάρια
Το Άγριο κόκκινο είναι ένα σκουλήκι πασπαρτού και δεν απευθύνεται σε κάποιο συγκεκριμένο ψάρι καθώς κανένα δε μπορεί να του αντισταθεί. Μουρμούρες, σαργοί, μελανούρια, λυθρίνια και τσιπούρες είναι μόνο μερικά από τα ψάρια που θα τσιμπήσουν σε αυτό το δόλωμα χωρίς δισταγμό αν βρεθεί μπροστά τους. Φυσικά όπως όλα τα πράγματα έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους έτσι και στη περίπτωση μας θα πρέπει να προσέξουμε πολύ τη ψιλαδούρα. Χάρη στη κινητικότητα του αλλά και στις μεγάλες ποσότητες αίματος που διαθέτει, μαλαγρώνει άψογα το σημείο που ψαρεύει, με αποτέλεσμα όλο το λιανό να συγκεντρώνεται δίπλα του και να το «ξεφτιλίζει» μέσα σε δευτερόλεπτα. Επομένως δεν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε σε μέρη που κρατάνε μικρόψαρα γιατί το μόνο που θα πετύχουμε είναι να σπαταλήσουμε άδικα το δόλωμα μας.
Συντήρηση
Η συντήρηση του κόκκινου είναι λίγο δύσκολη μιας και πρόκειται για ένα αρκετά ευαίσθητο σκουλήκι. Θα το διατηρήσουμε είτε μέσα σε θαλασσινό νερό αλλάζοντας το συχνά, είτε στο υλικό που υπάρχει μέσα στο κουτάκι αγοράς του βρέχοντάς το με θαλασσινό νερό ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Η θερμοκρασία που θα το φυλάξουμε παίζει σημαντικό ρόλο για την επιβίωση του, καθώς δεν πρέπει να μεταβάλλεται. Η καταλληλότερη είναι από τους 8 έως τους 14 βαθμούς κελσίου. Αλλά θα πρέπει να ξέρετε ότι ακόμα και αν τα κάνουμε όλα τέλεια ο μέγιστος χρόνος που θα μείνει ζωντανό είναι μια εβδομάδα. Φυσικά αυτό δε χρειάζεται να μας αγχώνει μιας και το κόκκινο δουλεύει μια χαρά και κατεψυγμένο. Θα πρέπει όμως να το καταψύξουμε αμέσως μόλις «αποδημήσει» ακολουθώντας μια διαδικασία. Θα απλώσουμε πρώτα σκουλήκια μας σε μια χαρτοπετσέτα και θα τα σκεπάσουμε με άλλη μία. Αφού τα αφήσουμε έτσι για 15 περίπου λεπτά ώστε να τραβήξουμε τα υγρά τους, θα τα τοποθετήσουμε σε ένα μικρό μπολάκι με λίγο χοντρό αλάτι από πάνω και τα βάλουμε κατευθείαν στη κατάψυξη. Με αυτό τον τρόπο το δόλωμα μας θα είναι ετοιμοπόλεμο μέχρι την επόμενη εξόρμησή μας. Το άγριο κόκκινο θα το συναντήσουμε σε εξειδικευμένα μαγαζιά ειδών αλιείας. Δεν υπάρχει σε μεγάλες ποσότητες και η ανεύρεσή του είναι σχετικά δύσκολη. Γενικά είναι ένα σπάνιο δόλωμα και σε περίπτωση που το βρούμε καλό θα είναι να μην χάσουμε την ευκαιρία να το δοκιμάσουμε. Προσωπικά στη τελευταία μου εξόρμηση με αντάμειψε με μια όμορφη τσιπούρα σε πρωινό ψάρεμα και κάθε φορά που θα έχω την τύχη να το χρησιμοποιήσω, η καλή τσιμπιά θα πάει σχεδόν πάντα εκεί.
ΠΗΓΗ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΨΑΡΕΜΑ" Φεβρουάριος 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου