ΠΟΡΦΥΡΕΣ-ΚΑΡΤΣΙΝΕΣ-ΣΑΛΙΓΚΑΡΑΚΙΑ-ΠΕΤΑΛΙΔΕΣ

Φθηνά, αποδοτικά και… ντόπια

Οι πορφύρες οι καρτσίνες τα σαλιγκαράκια και οι πεταλίδες είναι δολώματα πρώτης κατηγορίας που μπορούμε να συλλέξουμε μόνοι μας. Μπορούμε να τα βρούμε σε μεγάλες ποσότητες στα μέρη όπου επιλέξαμε να κάνουμε τις φετινές μας διακοπές.

Είναι σχετικά δύσκολο να «κουβαλήσουμε» και περισσότερο να διατηρήσουμε δολώματα, όπως σκουλήκια ή καραβιδάκι, για να ψαρέψουμε στο μέρος όπου θα κάνουμε τις διακοπές μας. Το πιθανότερο απ΄όλα είναι να χαλάσουν μετά τη δεύτερη ή Τρίτη ημέρα. Ο πλέον ανέξοδος και αποδοτικός τρόπος είναι να συλλέξουμε «τοπικά» δολώματα, που άλλωστε έχουν συνηθίσει να τρώνε τα ψάρια της εκάστοτε περιοχής.

Πορφύρες και καρτσίνες

Από αρχαιοτάτων χρόνων χρησιμοποιούσαν την πορφύρα για το πορφυρό χρώμα της με το οποίο έβαφαν ενδύματα. Εξάγεται από μια ουσία που διαθέτει η πορφύρα όταν τη σπάσουμε. Αυτό το χρώμα είναι η ένδειξη και για τον ψαρά για το πότε ψαρεύει καλύτερα το συγκεκριμένο δόλωμα. Όπως ξέρουμε, όλα τα δολώματα έχουν μια συγκεκριμένη εποχή που λειτουργούν καλύτερα, αυτή η εποχή για την πορφύρα είναι όταν τη σπάσουμε και δούμε τα χέρια μας να βάφονται. Συνήθως, πρόκειται για τους καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς μήνες.

Πού θα τις βρούμε

Τη συναντάμε σε όλους σχεδόν τους βυθούς, ενώ εκεί όπου μπορούμε να τη μαζέψουμε πιο εύκολα είναι στην αμμουδιά. Με τη βοήθεια μιας μάσκας, κολυμπώντας, μπορούμε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να μαζέψουμε αρκετά δολώματα για συγκεκριμένα ψαρέματα που θέλουμε να κάνουμε κάθε φορά. Τις πορφύρες για να τις δολώσουμε πρέπει πρώτα να σπάσουμε το όστρακό τους με τη βοήθεια ενός σφυριού ή μιας πέτρας. Αφού καθαρίσουμε το εσωτερικό της από το όστρακο, αφαιρούμς με ένα μαχαιράκι το σκληρό τμήμα που έχει και το υπόλοιπο μέρος το δολώνουμε ανάλογα με το μέγεθος του αγκιστριού όπου πρόκειται να δολωθεί.

Πώς τις δολώνουμε Αν θέλουμε να δολώσουμε ολόκληρη πορφύρα τότε καρφώνουμε το αγκίστρι μας από το σκληρό μέρος και βγάζουμε την ακίδα από το μαλακό που είναι και το κομμάτι που αρέσει περισσότερο στα ψάρια…

Τα ψάρια δείχνουν μεγάλη προθυμία στην πορφύρα και ιδιαίτερα κάποια συγκεκριμένα είδη, όπως η τσιπούρα, που τρελαίνεται όταν καταλαβαίνει ότι υπάρχει δίπλα της ένα ολόφρεσκο κομμάτι πορφύρας. Το ίδιο συμβαίνει και με τη μουρμούρα, το φαγκρόπουλο, τον σαργό, το λυθρίνι, το μελανούρι. Βέβαια, αυτό συμβαίνει όταν η πορφύρα είναι στην εποχή της. Δηλαδή όταν εκκρίνει, όπως προαναφέραμε, την πορφυρή αυτή ουσία που βάφει τα χέρια μας.

Αδελφάκι της πορφύρας είναι και η καρτσίνα ή σκαλτσίνι, που θα τη μαζέψουμε από τους βράχουςμε μάσκα, συνήθως στα ρηχά. Ο τρόπος δόλωσης και εξαγωγής του δολώματος μέσα από το όστρακο είναι ίδιος με της πορφύρας.

Σαλιγκάρια

Σαλιγκράκι υπάρχει άφθονο κολλημένο πάνω στα βραχάκια, εκεί που σκάει το κύμα την ημέρα σε σκιερό μέρος και τη νύχτα σε δεκαπλάσιο αριθμό. Το σαλιγκαράκι είναι ένα δόλωμα που μπορούμε να διατηρήσουμε ζωντανό σχετικά εύκολα, βάζοντας το στη συντήρηση του ψυγείου ή μέσα στη θάλασσα σε διχτάκι με μικρά μάτια για να μη μας φύγει.

Σάρκα σε αγκίστρι

Για να το δολώσουμε θα πρέπει να πρώτα να αφαιρέσουμε το κέλυφος, δολώνουμε τη σάρκα σε αγκίστρι ανάλογα με το μέγεθος του δολώματος.

Περνάμε την ακίδα από το σκληρό τους μέρος και το βγάζουμε, από το μαλακό, αφού είναι και το μέρος που θα προτιμηθεί… Σε πολλά ψάρια αρέσει το σαλιγκαράκι, όπως οι μουρμούρες, οι σαργοί, οι τσιπούρες, τα σκαθάρια, γι΄αυτό το χρησιμοποιούμε στα ψιλά πεταχτάρια μας, συνήθως το σούρουπο και το βράδυ, ενώ και κατά τη διάρκεια της ημέρας έχουμε καλά αποτελέσματα. Στο παραγάδι έχει εξίσου καλή απόδοση, ειδικά αν το κολάρουμε νύχτα σε γιαλό, κάβους ή αφρωπατοτά σε μικρές ξέρες, οπότε πιθανότατα θα έχουμε πολύ καλή ψαριά.

Στην καθετή έχει καλά αποτελέσματα, φτάνει να ψαρεύουμε σε ρηχά νερά και αφουντάριστοι, πάντα με ψιλά εργαλεία. Ψιλο ζοκάκι ή μονάγκιστρο με βαριδάκι συρόμενο ή δαγκωτό.

Πεταλίδα

Θεωρείται δόλωμα αποκλειστικά για τσιπούρες, αλλά έχουμε πιάσει και θαυμάσιους σαργούς με δολωμένη πεταλίδα σε παραγάδι. Τις πεταλίδες τις βρίσκουμε κολλημένες στα βράχια και μπορούμε να τις ξεκολλήσουμε με ένα μαχαιράκι, το οποίο θα χρησιμοποιήσουμε για να αφαιρέσουμε το σαρκώδες μέρος πάρα πολύ προσεκτικά, ώστε να μη σπάσει το «μαύρο μάτι» που βρίσκεται από την αντίθετη πλευρά της βεντούζας.

Πως τη δολώνουμε

Την πεταλίδα τη δολώνουμε τρυπώντας την προσεκτικά με το αγκίστρι από το πλάγιο τμήμα της και όχι από τη βεντούζα ή το μάτι.

Κείμενο: Νίκος Λυμπερόπουλος

ΠΗΓΗ: ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΨΑΡΕΜΑ 11/8/2012

Ευθύνη όλων μας...

Ψαροντούφεκο

Ένα ευχάριστο βιντεάκι με όμορφες εικόνες και μουσικό backround, γι΄αυτούς που έχουν τρέλα με το ψαροντούφεκο.

Casting "Λιμάνια στο στόχαστρο"

Ανέκαθεν τα λιμάνια αποτελούσαν πόλο έλξης για πολλούς ψαράδες, κάτι που είναι απόλυτα φυσιολογικό, αφού λόγω της εύκολης πρόσβασης αλλά και του μεγάλου συναγωνισμού των ψαριών, συνθέτουν τον τέλειο ψαρότοπο.

Του ΑΝΤΩΝΗ ΛΑΓΟΥΤΑΡΕΛΛΗ

Φτιαγμένα σε στρατηγικά σημεία, ο λόγος ύπαρξής τους είναι να εξυπηρετούν την πρόσβαση των πλοίων με σκοπό την αποβίβαση των ανθρώπων, την φοτωεκφόρτωση των εμπορευμάτων, αλλά και την προφύλαξη των επαγγελματικών αλιευτικών και όχι μόνο σκαφών, από δυνατούς ανέμους και μεγάλα κύματα. Όσον αφορά τα ψάρια, τα λιμάνια αποτελούν ένα τεράστιο οικοσύστημα που διαφέρει σημαντικά από την υπόλοιπη ακτογραμμή. Οι τεράστιοι όγκοι μπετόν αλλά και τα βράχια που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή τους, σχηματίζουν ατέλειωτες φωλιές για τα ψάρια αλλά και για άλλους κατοίκους του βυθού όπως χταπόδια, γαρίδες, καβούρια και άλλα. Αυτοί όμως δεν είναι οι μοναδικοί λόγοι για τους οποίους η υδρόβια ζωή είναι τόσο ανεπτυγμένη.

Η μεγάλη συσσώρευση μικροοργανισμών που αναπτύσσονται στο μπετόν, αποτελούν ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη μικρών ψαριών. Έτσι, πολλά είδη επιλέγουν τα λιμάνια για να αποθέσουν τα αυγά τους, δίνοντας την ευκαιρία στα ψάρια που θα γεννηθούν, να αναπτυχθούν γρηγορότερα. Όμως η τόση συγκέντρωση μικρόψαρων, φέρνει με τη σειρά της και μεγαλύτερα που ορισμένες εποχές του χρόνου μπουκάρουν με στόχο την εύκολη τροφή. Επίσης, όταν μιλάμε για λιμάνια που φιλοξενούν ψαροκάικα με τους επαγγελματίες ψαράδες που συνηθίζουν να καθαρίζουν τα δίχτυα τους, ρίχνοντας τα υπολείμματα στη θάλασσα, τότε η προσέλευση ψαριών είναι πολύ μεγαλύτερη.

Ένα λιμάνι λοιπόν αποτελεί σημείο αναφοράς για κάθε ψαρά, αφού η δυνατότητα εφαρμογής κάθε τεχνικής είναι εφικτή. Λόγω του απότομου βάθους, τεχνικές όπως το απίκο και το εγγλέζικο έχουν την τιμητική τους. Επίσης, την εποχή που κάνουν μπασίματατα κυνηγιάρικα, ψαρεύοντας με την τεχνική του spinning, τα αποτελέσματα είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικά. Το casting, είναι ένας ακόμα τρόπος ψαρέματος με τον οποίο μπορούμε να ψαρέψουμε σε λιμάνια, μία τεχνική που η εφαρμογή της σε τέτοιους τόπους θα μας χαρίσει πολλά ψάρια.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του τόπου

Όπως κάθε ψαρότοπος, έτσι και τα λιμάνια έχουν τα υπέρ και τα κατά τους, στην περίπτωση μας όμως και όσον αφορά την τεχνική του casting, τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα είναι μοιρασμένα. Θα ξεκινήσω, κάνοντας μία αναφορά για την ευκολία της πρόσβασης που μας προσφέρουν. Σε σχέση με τις υπόλοιπες τεχνικές, το casting υπερτερεί στο θέμα όγκου του εξοπλισμού, αφού ήμαστε υποχρεωμένοι κάθε φορά να κουβαλάμε ένα σωρό πράγματα, σαν να κάνουμε μετακόμιση. Η εύκολη πρόσβαση που θα μας προσφέρει ο ντόκος ενός λιμανιού, ειδικά όταν έχουμε την πολυτέλεια να βρίσκεται το αυτοκίνητο δίπλα, μας απαλλάσει από το κουβάλημα που είμαστε υποχρεωμένοι να κάνου όταν επισκεπτόμαστε κάποια παραλία ή μέρος με βράχια, για να μεταφέρουμε τα πράγματα μας μέχρι το σημείο που θέλουμε να στήσουμε. Η ομαλότητα του εδάφους και ο φωτισμός που συνήθως υπάρχει, διευκολύνουν σημαντικά στο να βλέπουμε πώς να κινούμαστε και να δολώνουμε ευκολότερα. Αν τώρα υπολογίσεις και το γεγονός ότι μπορούμε να στήσουμε καρέκλες, τραπέζια, καθώς και την ύπαρξη μαγαζιών για φαγητό τριγύρω και ότι άλλο τραβάει η ψυχή μας, τότε η εξόρμησή μας παίρνει άλλες διαστάσεις και μιλάμε για ψάρεμα υψηλού επιπέδου.

Ένα ακόμα πλεονέκτημα των λιμανιών είναι, ότι σχεδόν όλες τις εποχές του χρόνου κρατάνε ψάρια και διαφορετικά είδη ανάλογα με την εποχή. Σε αυτόν τον παράγοντα σημαντικό ρόλο θα παίξει και η περιοχή που βρίσκεται το εκάστοτε λιμάνι, το βάθος και η μορφολογία του βυθού.

Αυτά είναι τα πιο βασικά πλεονεκτήματα. Ας δούμε όμως και τα μειονεκτήματα που θα συναντήσουμε. Θα ξεκινήσω από το πιο σημαντικό, που έχει να κάνει καθαρά με το θέμα του χώρου κάθε λιμανιού. Θα πρέπει όλοι, να μην ξεχνάμε ότι τα λιμάνια έχουν κατασκευαστεί για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό και όχι για εμάς τους ψαράδες, ώστε να μας εξυπηρετούν στο ψάρεμά μας. Πριν επιλέξουμε το σημείο που θα στήσουμε τον

εξοπλισμό μας, θα πρέπει πρώτα να εξακριβώσουμε ότι στο συγκεκριμένο σημείο δεν ενοχλούμε την πρόσβαση κάποιου πλοίου ή σκάφους. Σε περίπτωση που δεν το παρατηρήσουμε και ξαφνικά έρθει κάποιο σκάφος να δέσει εκεί, θα πρέπει να τα μαζέψουμε και να φύγουμε, ενώ για κανένα λόγο δεν θα δημιουργήσουμε θέμα διότι κινδυνεύουμε και με πρόστιμο.

Ακόμα, ειδικότερα αν ψαρεύουμε σε μπούκες, είναι συχνό φαινόμενο η βάρκα που εμφανίζεται από το πουθενά, με τον κλασικό ντόπιο ψαρά που κάνει συρτή και ενώ εσείς του φωνάζετε, αυτός συνεχίζει να μαζεύει ένα-ένα τα καλάμια. Ποτέ δεν κατάλαβα πώς γίνεται όλοι αυτοί που το κάνουν να είναι κουφοί, αφού ποτέ κανένας τους δεν μας ακούει για να σταματήσει. Και αφού λοιπόν σου έκοψε τις μάνες και παρά τρίχα δεν έχασες το ακριβό σου καλάμι, άντε μετά να τα ξαναφτιάξεις όλα από την αρχή. Αυτό όμως που δεν παλεύεται με τίποτα είναι οι διάφοροι περίεργοι, που δουλειά δεν έχουν και σουλατσάρουν στο λιμάνι, λες και είναι βαλτοί για να σε ζαλίζουν και να σου σπάνε τα νεύρα. Αυτοί οι τύποι λοιπόν είναι χωρισμένοι σε δύο κατηγορίες: α) σε αυτούς που τα ξέρουν όλα και δίνουν συμβουλές και β) σε αυτούς που έχουν καταπιεί την ίδια κασέτα κάνοντας την κλασική ερώτηση: τσιμπάει;

Δολώματα

Από την στιγμή που έχουμε να αντιμετωπίσουμε διάφορα είδη ψαριών, θα χρειαστούμε και μεγάλη ποικιλία δολωμάτων. Έτσι καλό θα είναι σε τέτοιους τόπους εκτός από τα δολώματα του εμπορίου, να προμηθευόμαστε και άλλα δολώματα όπως ψαροδόλια και μαλάκια. Ένα από τα καλάμια μας πρέπει πάντα να είναι δολωμένο με ένα μεγάλο δόλωμα στοχεύοντας κάποιο λαβράκι. Ακόμα καλύτερα, αν μπορούμε να πιάσουμε κάποιο ζωντανό ψαράκι και το δολώσουμε, ρίχνοντας το σε κάποιο  πονηρό σημείο. Οι πιθανότητες να σηκώσουμε λαβράκι τρόπαιο, είναι πάρα πολλές.

Αν το λιμάνι που ψαρεύουμε είναι βαθύ, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα πρέπει να έχουμε μαζί μας φαραώ. Δολώνοντας την αρματωσιά μας με ένα μεγάλο κομμάτι φαραώ και πραγματοποιώντας βολή στο κέντρο του λιμανιού, βάζουμε γερές βάσεις ώστε να ξεγελάσουμε κάποια μεγάλη τσιπούρα ή ένα ωραιότατο λυθρίνι.  Με το ίδιο ακριβώς δόλωμα και με τη διαφορά ότι θα ψαρέψουμε σε κοντινή απόσταση από έναν κυματοθραύστη, θα πάρουμε αρκετούς σαργούς και σίγουρα κάποιο καλό σηκιό. Από τα υπόλοιπα δολώματα αν εξαιρέσουμε τον αμερικάνο, θεωρώ ότι δεν είναι απαραίτητα να τα έχουμε μαζί μας.

Tips

Λόγω του ύψους που έχει συνήθως ο ντόκος, θα πρέπει πάντα να έχουμε μαζί μας απόχη για να μπορούμε να σηκώσουμε τα ψάρια από τη θάλασσα. Τοποθετούμε μεγάλο βάρος στον τρίποδα και στηρίζουμε τα καλάμια μας γερά ακόμα και αν δε φυσάει, διότι με την παραμικρή λανθασμένη κίνηση ή το δυνατό τράβηγμα ενός ψαριού, μπορεί να βρεθούν στη θάλασσα. Δεν κοιμόμαστε για κανένα λόγο ακόμα και όταν το αυτοκίνητο βρίσκεται πολύ κοντά στα καλάμια μας γιατί οι γνωστοί κουφοί με τις βάρκες εμφανίζονται από το πουθενά. Μπορεί να σας φανεί αστείο αλλά έχει συμβεί αρκετές φορές, οι γάτες που κυκλοφορούν στα λιμάνια να παραμονεύουν και να κλέβουν τα ψάρια. 

ΠΗΓΗ: ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΨΑΡΕΜΑ" ΜΑΡΤΙΟΣ 2014

Σεβασμός στη θάλασσα και τα παιδιά της!

CASTING, LONG CASTING, SPINNING, ΖΩΚΑ , ΑΠΙΚΟ

Ψάρεμα από την ακτή. Τεχνικές.

Κόκκινο άγριο

Αποδοτικό & σπάνιο

του ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΛΙΔΟΠΟΥΛΟΥ

Το  δόλωμα με το οποίο θα ασχοληθούμε σε αυτό το άρθρο είναι λίγο πολύ γνωστό για την ύπαρξη του στους παράκτιους ψαράδες. Δυστυχώς όμως λίγοι από εμάς το εντάσσουμε στο οπλοστάσιο μας όταν πραγματοποιούμε κάποια εξόρμηση, παρόλο που είναι φοβερά αποδοτικό.
Σίγουρα σε αυτό παίζει ρόλο η λίγο ακριβή τιμή του αλλά να είστε σίγουροι πως αξίζει τα λεφτά του και με το παραπάνω. Φυσικά το σκουλήκι στο οποίο αναφέρομαι δεν είναι άλλο από το Κόκκινο Άγριο. Το άγριο μοιάζει αρκετά με τον ακροβάτη και τον αμερικάνο αλλά είναι ένας εντελώς διαφορετικός οργανισμός. Έχει πολλά και μικρά ποδαράκια κατά μήκος του σώματος του ενώ το κεφάλι του είναι εντελώς ακίνδυνο κατά τη δόλωση. Το μήκος που θα το συναντήσουμε στα μαγαζιά ειδών αλιείας είναι από 10εκ έως 15εκ. Το χρώμα του είναι καφέ - κόκκινο και έχει την ιδιότητα να φωσφορίζει έντονα στο σκοτάδι και κατά συνέπεια μέσα στο νερό. Ψαρεύει το ίδιο καλά τόσο τη μέρα όσο και τη νύχτα ενώ το σώμα του είναι αρκετά σκληρό και η ποσότητα του αίματος που περιέχει είναι μπόλικη πράγμα που το κάνει ιδιαίτερα αγαπητό στα ψάρια. Αυτό που το κάνει όμως ακαταμάχητο στα μάτια των

ψαριών είναι η υπερφυσική κινητικότητά του. Το κόκκινο δε σταματάει να κινείται ποτέ, ακόμα και αν μείνει αρκετή ώρα στο βυθό. Βέβαια αυτό κάνει τη δόλωση του λίγο δύσκολη γι΄αυτό πάμε να δούμε πως θα το περάσουμε στα αγκίστρια μας χωρίς να το τραυματίσουμε.

Δόλωση
Για να δουλέψει σωστά το συγκεκριμένο σκουλήκι θα πρέπει να το δολώσουμε με ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην το χαλάσουμε. Πρώτα από όλα θα πρέπει να ξέρουμε ότι έχει την ιδιότητα να κόβεται με τη παραμικρή δύναμη που θα ασκήσουμε πάνω στο σώμα του. Για αυτό και οι κινήσεις μας θα πρέπει να είναι μαλακές και απαλές. Δεύτερον επειδή είναι αρκετά λεπτό και τραυματίζεται πολύ εύκολα, καλό είναι η βελόνα που θα χρησιμοποιήσουμε να είναι αρκετά λεπτή και μακριά. Φυσικά όπως καταλαβαίνει κανείς χωρίς βελόνα είναι αδύνατο να το περάσουμε στα αγκίστρια μας. Αφού το τρυπήσουμε λοιπόν βάζοντας τη βελόνα λίγο κάτω από το κεφάλι του και βγάζοντάς τη στην ουρά του, το σώμα του σκουληκιού μας θα σφίξει αρκετά. Εκεί θα πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα σπρώχνοντας το με πολύ απαλές κινήσεις διαφορετικά θα το διαλύσουμε. Από εδώ και πέρα το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να περάσουμε το αρπάδι μας στη τρύπα της βελόνας και να σύρουμε πάνω στο παράμαλλο το δόλωμα μας. 

Ψάρια 
Το Άγριο κόκκινο είναι ένα σκουλήκι πασπαρτού και δεν απευθύνεται σε κάποιο συγκεκριμένο ψάρι καθώς κανένα δε μπορεί να του αντισταθεί. Μουρμούρες, σαργοί, μελανούρια, λυθρίνια και τσιπούρες είναι μόνο μερικά από τα ψάρια που θα τσιμπήσουν σε αυτό το δόλωμα χωρίς δισταγμό αν βρεθεί μπροστά τους. Φυσικά όπως όλα τα πράγματα έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους έτσι και στη περίπτωση μας θα πρέπει να προσέξουμε πολύ τη ψιλαδούρα. Χάρη στη κινητικότητα του αλλά και στις μεγάλες ποσότητες αίματος που διαθέτει, μαλαγρώνει άψογα το σημείο που ψαρεύει, με αποτέλεσμα όλο το λιανό να συγκεντρώνεται δίπλα του και να το «ξεφτιλίζει» μέσα σε δευτερόλεπτα. Επομένως δεν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε σε μέρη που κρατάνε μικρόψαρα γιατί το μόνο που θα πετύχουμε είναι να σπαταλήσουμε άδικα το δόλωμα μας.

Συντήρηση 
Η συντήρηση του κόκκινου είναι λίγο δύσκολη μιας και πρόκειται για ένα αρκετά ευαίσθητο σκουλήκι. Θα το διατηρήσουμε είτε μέσα σε θαλασσινό νερό αλλάζοντας το συχνά, είτε στο υλικό που υπάρχει μέσα στο κουτάκι αγοράς του βρέχοντάς το με θαλασσινό νερό ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Η θερμοκρασία που θα το φυλάξουμε παίζει σημαντικό ρόλο για την επιβίωση του, καθώς δεν πρέπει να μεταβάλλεται. Η καταλληλότερη είναι από τους 8 έως τους 14 βαθμούς κελσίου. Αλλά θα πρέπει να ξέρετε ότι ακόμα και αν τα κάνουμε όλα τέλεια ο μέγιστος χρόνος που θα μείνει ζωντανό είναι μια εβδομάδα. Φυσικά αυτό δε χρειάζεται να μας αγχώνει μιας και το κόκκινο δουλεύει μια χαρά και κατεψυγμένο. Θα  πρέπει όμως να το καταψύξουμε αμέσως μόλις «αποδημήσει» ακολουθώντας μια διαδικασία. Θα απλώσουμε πρώτα σκουλήκια μας σε μια χαρτοπετσέτα και θα τα σκεπάσουμε με άλλη μία. Αφού τα αφήσουμε έτσι για 15 περίπου λεπτά ώστε να τραβήξουμε τα υγρά τους, θα τα τοποθετήσουμε σε ένα μικρό μπολάκι με λίγο χοντρό αλάτι από πάνω και τα βάλουμε κατευθείαν στη κατάψυξη. Με αυτό τον τρόπο το δόλωμα μας θα είναι ετοιμοπόλεμο μέχρι την επόμενη εξόρμησή μας. Το άγριο κόκκινο θα το συναντήσουμε σε εξειδικευμένα μαγαζιά ειδών αλιείας. Δεν υπάρχει σε μεγάλες ποσότητες και η ανεύρεσή του είναι σχετικά δύσκολη. Γενικά είναι ένα σπάνιο δόλωμα και σε περίπτωση που το βρούμε καλό θα είναι να μην χάσουμε την ευκαιρία να το δοκιμάσουμε. Προσωπικά στη τελευταία μου εξόρμηση με αντάμειψε με μια όμορφη τσιπούρα σε πρωινό ψάρεμα και κάθε φορά που θα έχω την τύχη να το χρησιμοποιήσω, η καλή τσιμπιά θα πάει σχεδόν πάντα εκεί.  

ΠΗΓΗ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΨΑΡΕΜΑ" Φεβρουάριος 2015

Spinning Μοναχικό Ψάρεμα

Απόλυτο σκοτάδι. Το φως της λάμπας φωτισμού που είναι στην άκρη του δρόμου ίσα που χτυπά τα νερά της ακρογιαλιάς. Σκυμμένος και χωρίς να ανάψω φακό, περιμένω υπομονετικά με το δάχτυλο να κρατά το νήμα και το pickup ανοιγμένο. Ίσα που αναπνέω χωρίς φασαρίες! Ξαφνικά παφλασμός και οι ζαργάνες πηδάνε πανικόβλητες. Κάνω την βολή που τόση ώρα περίμενα. Το surface έρχεται αργά αλλά σταθερά με μικρές παύσεις ενδιάμεσα και τότε....
                         
του ΒΑΣΙΛΗ ΚΟΛΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Κάπως έτσι γίνεται πάντα όταν είμαι μόνος, σχεδόν πάντα τουλάχιστον. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και να δούμε πώς θα πραγματοποιήσουμε ένα ολονύχτιο ψάρεμα με μια τσάντα στον ώμο και ένα καλάμι περπατώντας συνεχώς. Για καλή μου τύχη έχω γεννηθεί σε ένα μέρος που κατά βάσει κάνει όλα τα ψάρια. Έτσι λοιπόν μπορώ να πηγαίνω σε αρκετά καλά σημεία ώστε να πραγματοποιώ μόνος τα ψαρέματα μου χωρίς να κάνω τρομερά έξοδα. Αυτό στην πραγματικότητα συμβαίνει όταν δεν βρίσκω ταίρι γιατί συνήθως τραβιόμαστε αρκετά μακριά για τις ανάγκες του περιοδικού (έτσι τουλάχιστον λέω στην γυναίκα μου), και όχι ότι τα ψάρια είναι περισσότερα ή το μέρος καλύτερο, αλλά όπως λέει και ένα αρχαίο ρητό "δεν έχει σημασία ό προορισμός αλλά η διαδρομή". Όταν λοιπόν  δεν έχω κάποιον, τότε αναγκαστικά πάω μόνος μου και κάπως έτσι αρχίζουν όλα! Εγώ σαν Βασίλης έχω ένα καλό αλλά κουραστικό συνήθειο που τελικά μετά από τόσο καιρό είμαι πεπεισμένος ότι βοηθά κατά πολύ στην σύλληψη αξιόλογων αλιευμάτων. Παίρνω λοιπόν την τσάντα μου που αποτελείται από 3 θήκες, την απόχη και ένα καλάμι. Με αυτά τα βασικά ξεκινώ κλειδώνοντας το αμάξι σε ένα σημείο που να μην το πειράξει κανείς και

ξεκινάω τον παράκτιο ποδαρόδρομο. Ξέρετε τι απίθανα μέρη ανακαλύπτω κάθε φορά, που κρατάνε συνήθως λαβράκια που είναι και ο βασικός μου στόχος; Αλλά και ρηχοπατιές με μεγάλα καλαμάρια και απότομα κοφτά κομμάτια που καραδοκούν σπαθιά το βράδυ, και στο ξημέρωμα περνάνε λούτσοι και τονοειδή. Τώρα αν αναρωτιέστε που να είναι αυτό το μέρος, σας απαντώ αυθαρσώς πως το μέρος αυτό είναι παντού, όπου υπάρχει θάλασσα, σε κάθε κυβικό εκατοστό νερού οι πιθανότητες να περάσει κάποιο από τα ενδεχόμενα θηράματα μας είναι ακριβώς οι ίδιες που έχουμε, να μην περάσει 50% και αυτό το λέω για να βγάλετε από το μυαλό σας το στερεότυπο των συγκεκριμένων σημείων που έχετε κατά νου και να το πάρετε ποδαράτο μέχρι να βρείτε και άλλα σημεία που πιστέψτε με, δίνουν ψάρια. Στην τελική δεν χρειάζεται να σας πει κάποιος για ένα σημείο που είναι καλό και δεν το ξέρει κανείς κτλ, αλλά αν το ανακαλύψετε μόνοι σας, δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από αυτό της ανακάλυψης του μέρους που δεν πάει κανείς αλλά δίνει ψάρια. Με το μοναχικό ποδαράτο λοιπόν, ακόμα και τις πιο ήσυχες, με την απόλυτη λαδιά, νύχτες, μπορείς να πάρεις ψάρι τρόπαιο αφού δεν υπάρχει αυτοκίνητο να τα τρομάξει ο θόρυβος και τα φώτα του, ενώ επίσης εφόσον είσαι μόνος δεν έχεις και κάποιον να κουβεντιάζεις και συγκεντρώνεσαι καλύτερα. Αυτό που πρέπει να προσέχουμε είναι ο φακός, ο οποίος πρέπει να είναι χαμηλού φωτισμού και να τον ανάβουμε για να φωτίσουμε μέσα στο νερό κάτω από ακραία ανάγκη, εκτός αν έχουμε φακό με κόκκινο ή μπλε φως, που και τα δύο αποδεδειγμένα απορροφώνται από το νερό το βράδυ χωρίς να αντικατοπτρίζουν ή να διαχέονται κάνοντας την νύχτα μέρα!

Εξοπλισμός
Τα βασικά κομμάτια του εξοπλισμού μας για να πραγματοποιήσουμε ένα τέτοιο ψάρεμα είναι τρία: Το καλάμι - μηχανισμός που είναι αυτονόητα, ένα εργαλείο για να σηκώσουμε το ψάρι μετά την σύλληψη (απόχη, γάντζος, grip) και τέλος μια τσάντα η οποία πρέπει να είναι ή να την κάνουμε εμείς όσο πιο πρακτική γίνεται ώστε να χωρά αρκετά τεχνητά, διάφορα αναλώσιμα, ακόμα και νερό. Πάμε να δούμε τι κουβαλώ εγώ ώστε να πάρετε μια ιδέα.

Η τσάντα 
Σε πρώτη φάση πρέπει να είναι αρκετά ελαφριά γιατί θα πρέπει να την κουβαλήσουμε αρκετά χιλιόμετρα (στην περίπτωση μου 2-3χλμ), και μέσα της έχει μια κασετίνα με αρματωμένες σιλικόνες που είναι και η πιο βαριά. Μια κασετίνα με jerkmait μεσαία και μικρά από 12εκ. έως και 4εκ. τα πολύ μικρά και τέλος μία topwater τεχνητά μέχρι 10εκ. κυρίως και 2-3 καλαμαριέρες για το ενδεχόμενο μήπως και πετύχω καλαμάρια. Στον υπόλοιπο χώρο βάζω παρελκόμενα όπως ψαλίδι, πενσάκι, παραμάνες, το απαραίτητο leader σε τρεις διατομές (0,25μμ - 0,33μμ - 0,60) για να καλύψω το εύρος ψαριών από λαυράκια και λούτσους. Επίσης μπουκάλι με νερό είναι απαραίτητο όπως και ένα μικρό θερμό με ζεστό καφέ ή τσάι.
Το καλάμι - μηχανισμός 
Εδώ τα πράγματα είναι λίγο περίπλοκα μιας και δεν μπορούμε να κουβαλάμε σκληρό καλάμι ή καλάμι με μεγάλο casting weight, αφού μας περιορίζει στα μικρά minnow και τα soft bait. Ένα πάλι καλάμι με μικρό c.w. επιτρέπει να δουλέψουμε τα μικρά minnow και τα soft bait άνετα, αλλά τι γίνεται με τα μεσαία μεγέθους minnow; Πρέπει αναγκαστικά λοιπόν να βρούμε μια μέση λύση, και έτσι εγώ προτιμώ ένα καλάμι 5-21γρ. και ένα μηχανισμό 2500, φορτωμένο με νήμα 0,12μμ (0,8 PE περίπου) το οποίο κάνει εξαιρετική δουλειά, αρκεί να το εμπιστευτούμε και μαζί με αυτό και τα χέρια μας. Πιστέψτε με είναι πολύ καλό και το μόνο ψάρι που ίσως μας δυσκολέψει είναι κάποιο τονάκι ενώ κατά τα άλλα σπάθες, λαβράκια και λουτσογόφαρα τα έχουμε πολύ άνετα. Τέλος το παραπάνω c.w. βολεύει ώστε να τινάξουμε και καμιά καλαμαριέρα αν χρειαστεί.

Tips

• Το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφτούμε είναι η ασφάλειά μας.
• Διάφορες διατομές leader κοντά και σύρμα για παν ενδεχόμενο.
• Δεν κάνουμε φασαρίες στα σκοτάδια.
• Ποτέ φακός μέσα στο νερό.
• Νερό και κινητό οπωσδήποτε.
• Κάποιος πρέπει να ξέρει που είμαστε.
• Μην ξεχνάμε τις καλαμαριέρες 
• Να δίνουμε βάση στις ρηχοπατιές
• Πάντα μαζί μια σακούλα

                                     ΠΗΓΗ: ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΨΑΡΕΜΑ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2015                                                                               

Κοτοπουλάκι άσπρο και παχύ...

Δόλωμα κοτόπουλο, καλά ακούσατε ότι πιο οικονομικό υπάρχει με λίγα γραμμάρια μπορείτε να  ψαρέψετε όλη μέρα, αυτό που μ΄έκανε να το δοκιμάσω είναι το παρακάτω βίντεο, ο τύπος τρελαίνετε να βγάζει σαργούς με αυτό το δόλωμα, εγώ που το δοκίμασα έχω βγάλει και τσιπούρα.

Δόλωση με βελόνα

Μουρμουροσκούληκο

Αυτό το σκουλήκι μπορεί να το βρει κάποιος πολύ εύκολα, αν σκάψει σε μικρό βάθος με τα χέρια και σε μισό μέτρο περίπου από εκεί που σκάει το κύμα. Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία έχει ένα ιριδίζον χρώμα και γι' αυτό τραβάει την προσοχή των ψαριών. Το συγκεκριμένο δεν το έχω βρει μεγαλύτερο από 3 εκατοστά. 

Φαραώ "Ο βασιλιάς των δολωμάτων"

Φαραώ:Πολύ το θεωρούν βασιλιά των δολωμάτων. Προσωπικά δεν το έχω χρησιμοποιήσει, επειδή το θεωρώ πολύ ακριβό, στα καταστήματα μπορεί κάποιος να το βρει γύρω στα 8 ευρώ. Φτάνει τα 2 μέτρα σε μήκος. Η δόλωσή του θέλει προσοχή επειδή αν σας δαγκώσει κάνει φοβερό πόνο. Κόβουμε πάντα κομμάτι από την ουρά προς το κεφάλι και το υπόλοιπο παραμένει ζωντανό. Το κομμάτι που είναι περασμένο στο αγκίστρι, συνεχίζει να κάνει σπασμωδικές κινήσεις. Το αίμα που φεύγει από το σώμα του, μαλαγρώνει τη περιοχή και το σώμα του έχει την ικανότητα να φωσφορίζει. Είναι ευάλωτο στο φως του ήλιου. Αν το τοποθετήσουμε σε ένα δοχείο και μόνο σε θαλασσινό νερό προσέχουμε να μη του δημιουργήσουμε σοκ από την διαφορά θερμοκρασίας. Η σωστή θερμοκρασία είναι 8 με 14 βαθμούς γι΄αυτό τους καλοκαιρινούς μήνες χρειάζεται περισσότερη προσοχή για την σωστή θερμοκρασία του.Το κατατάσσουν στα πιο αποτελεσματικά δολώματα και το προτιμάνε κυρίως στο νυχτερινό ψάρεμα. Χρησιμοποιείται κυρίως στο surfcasting για τσιπούρες, σαργούς, μυλοκόπια, μελανούρια, σκαθάρια, σικιούς, αλλά και σε μεγαλύτερα αρπαχτικά ψάρια όπως στήρες, συναγρίδες, σφυρίδες, ροφούς, λαβράκια. Μπορεί κάποιος να ψαρέψει με αυτό, όλες τις εποχές του χρόνου και η καλύτερη εποχή είναι από τα μέσα Σεπτέμβρη μέχρι τα τέλη του Νοέμβρη.

Στο βίντεο που ακολουθεί θ΄ακούσετε μερικές ακόμα πληροφορίες και θα δείτε πώς μπορούμε να το δολώσουμε:

Κατασκευή πολυάγκιστρου

Το παρακάτω βίντεο θα σας βοηθήσει πολύ στην κατασκευή του πολυάγκιστρου !

Δέσιμο αγκιστριού

Ένα καλό βιντεάκι για το πώς δένουμε τα αγκίστρια.

Δόλωση σαρδέλας

Η σαρδέλα πιστεύω είναι το μόνο δόλωμα που μπορεί να προσελκύσει σχεδόν όλα τα ψάρια στο αγκίστρι μας από ένα μικρόψαρο μέχρι ένα μεγάλο τόνο. Είναι από τα πιο οικονομικά δολώματα.

Στη φωτογραφία με τη πρώτη μου παλαμίδα 2 κιλά με δόλωμα σαρδέλα σε πολυάγκιστρο.

Ο Κίνδυνος της Προεκλογικής Καταστροφής της Ελληνικής Αλιείας

Προκλητικές και ψηφοθηρικές είναι οι προεκλογικές αποφάσεις και πρωτοβουλίες για την αλιεία, του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Γ. Καρασμάνη. Μία μέρα μετά την ανακοίνωση των εκλογών, καταργώντας την ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία, ο Υπουργός, με τη συνδρομή της Γενικής Διεύθυνσης Αλιείας, βαφτίζει ως «επιστημονική έρευνα» την επαναφορά βασιλικού διατάγματος του 1966, για την αλιεία με βιντζότρατα.

Αυτό αποτελεί άλλη μία καινοτομία της χώρας μας μέσα από τις πολιτικές των κυβερνώντων καθώς για «επιστημονικούς λόγους», αλλά χωρίς την παρουσία επιστημόνων, το σύνολο των 267 ελληνικών βιτζόντρατών ψαρεύουν από την αρχή του 2015 σε όλη την επικράτεια, όπως όριζε το βασιλικό διάταγμα του 1966. Μοναδική υποχρέωση των συγκεκριμένων ψαράδων είναι να συμπληρώνουν ένα έντυπο καταγραφής. Η απόφαση του υπουργού αναφέρει βέβαια ότι «το αλίευμα πρέπει να περιορίζεται στην απολύτως απαραίτητη ποσότητα και να χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τις ανάγκες της αλιευτικής έρευνας», αλλά όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, αυτό γίνεται χωρίς την παρουσία επιστημόνων που θα συγκεντρώσουν τα δεδομένα και θα τεκμηριώσουν την έρευνα!

Αυτή η αυθαίρετη απόφαση, έχει προκαλέσει την αγανάκτηση και αναστάτωση των παράκτιων κοινωνιών σε όλη την Ελλάδα, οι οποίες βρίσκονται ήδη σε απελπιστική κατάσταση από την κάθετη μείωση των ιχθυαποθεμάτων. Αποτέλεσμα αυτής της απόφασης είναι ότι:

-Θίγεται η χώρα μας αλλά και όλοι μας ως Έλληνες πολίτες, που για άλλη μία φορά θα διασυρθούμε στην Ε.Ε. και θα αντιμετωπίσουμε την απειλή προστίμων που θα κληθούμε να πληρώσουμε όλοι μας.

-Καταστρέφεται και ο κλάδος της αλιείας με βιντζότρατα, καθώς με αυτή την απόφαση και με την ποιότητα της «έρευνας» που υλοποιείται, το μόνο σίγουρο είναι ότι το σχετικό διαχειριστικό σχέδιο που θα παραχθεί, θα απορριφθεί από τις ευρωπαϊκές υπηρεσίες καιθα καταργηθεί αμετάκλητα το συγκεκριμένο αλιευτικό εργαλείο.

Ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, πάντοτε με τη συνδρομή της Γενικής Διεύθυνσης Αλιείας, βλέποντας ότι έχουν απομείνει λίγες μόνο ημέρες για διευθετήσουν τις εκκρεμότητες εξυπηρέτησης συντεχνιακών μικροσυμφερόντων δεν σταμάτησε μόνο σε αυτή την απόφαση. Αναζητεί τρόπο να καταργήσει ένα από τα ελάχιστα διαχειριστικά μέτρα που είχε εφαρμοστεί στην Ελλάδα σχετικά με την αλιεία με μηχανότρατες.

Επιδιώκοντας πάλι να καταργήσει την ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία, προσπαθεί να επιτρέψει την αλιεία με μηχανότρατα κοντά στη στεριά (σε απόσταση 1 μόνο μιλίου από την ακτή), καταστρέφοντας τα παραγωγικά θαλάσσια οικοσυστήματα και υφαρπάζοντας τα τελευταία ιχθυαποθέματα που έχουν απομείνει.

Με αυτό τον τρόπο, για μία ακόμα φορά εξυπηρετείται το βραχυπρόθεσμο κέρδος των 300ων περίπου μηχανοτρατών –δηλαδή σκαφών βιομηχανικής αλιείας, έναντι των 16.000 παράκτιων ψαράδων και των 35.000 και πλέον οικογενειών που εξαρτώνται από την αλιεία. Φυσικά όλο αυτό θέτει σε κίνδυνο και την επιβίωση των ήδη υποβαθμισμένων θαλασσών μας, ενώ επηρεάζει εκατομμύρια συμπολίτες μας που ζουν σε παράκτιες περιοχές και τρέφονται κυρίως με τα αλιεύματα.

Όλα αυτά δεν είναι 2 μεμονωμένες προεκλογικές αποφάσεις, αλλά ένα αποκορύφωμα στα πολυάριθμα πεπραγμένα του καταστροφικού περάσματος αυτής της κυβέρνησης για την ελληνική αλιεία και ιχθυαποθέματα. Θυμίζοντας λίγα ενδεικτικά παραδείγματα από αυτά τα πεπραγμένα:

-Προσχεδιασμένη «κλοπή» του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας. Αντλώντας πόρους από το ίδιο ταμείο για την αλιεία από το οποίο οι βορειοευρωπαϊκές χώρες έκαναν επενδύσεις για μία μακροπρόθεσμα βιώσιμη αλιεία, στην Ελλάδα με απόφαση των πολιτικών που μας κυβερνούν, προτιμήθηκε η άσκοπη απορρόφηση. Τα κύρια μέτρα που επέλεξαν να απορροφήσουν από το ευρωπαϊκό ταμείο αλιείας, αφορούσαν τη χρηματοδότηση της καταστροφής σημαντικού μέρους του παραδοσιακού αλιευτικού μας στόλου, αλλά και χιλιάδων θέσεων εργασίας σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν άλλες επαγγελματικές επιλογές. Προέτρεψαν όμως τους αλιείς να επενδύσουν σε «rooms to let» με τις αποζημιώσεις των 30-40.000 ευρώ που έλαβαν.

Ένα άλλο παράδειγμα από προγράμματα που τρέχουν και σήμερα, είναι το Leader Αλιείας. Ενώ θα έπρεπε να έχει αποδέκτες τους ψαράδες και να χρηματοδοτήσει τη στήριξη και τη διαχείριση της αλιείας, τελικά βλέπουμε να απορροφάται σε άσχετα έργα, ακόμα και από μεγάλες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και άλλους μη-αλιείς, που επιδοτούνται για να φτιάξουν καταδυτικά κέντρα, κομμωτήρια και καφετέριες στα νησιά!

-Κατάργηση των αδειών της ερασιτεχνικής αλιείας. Αυτό άφησε ανεξέλεγκτη την αφαίμαξη των αποθεμάτων από τους 78.000 ερασιτέχνες αλιείς που είχαν άδεια (και με την απώλεια των σχετικών εσόδων έκδοσης αδειών). Αυτό φυσικά δεν έγινε για την εξυπηρέτηση των ερασιτεχνών που ψαρεύουν με βαρκάκια, αλλά για τα χιλιάδες κότερα, πολυτελή ή μη, τα οποία αρέσκονται τα τελευταία χρόνια σε κάθε πέρασμά τους από τις θάλασσές μας, να αφαιμάζουν οτιδήποτε κινείται μέσα στη θάλασσα, συχνά χρησιμοποιώντας αθέμιτα μέσα (ψαροντούφεκο με μπουκάλα, αλιεία με τη χρήση χημικών, κλπ).

-Απαξίωση του προγράμματος Χαρτογράφησης Ποσειδωνίας, στο οποίο ελπίζει η πλειονότητα των ψαράδων, έτσι ώστε να είναι επιτέλους εφικτή η εφαρμογή μέτρων για την αειφόρο διαχείριση της αλιείας. Έπειτα από τις πομπώδεις ανακοινώσεις του υπουργείου για αυτό το σημαντικό πρόγραμμα, φρόντισαν κατά την πολύμηνη προεργασία να θέσουν τέτοιες απαράδεκτες προδιαγραφές, με αποτέλεσμα κανένας φορέας να μην δεχθεί να αναλάβει το έργο και ο διαγωνισμός να κριθεί άγονος.

Κλείνοντας λοιπόν, καλούμε τον Υπουργό κ. Γ. Καρασμάνη, την τελευταία εβδομάδα της απερχόμενης κυβέρνησης, να μην προσπαθήσει άλλο να σώσει την αλιεία και να απέχει από οποιαδήποτε λήψη άλλου μέτρου που θα ήθελε να μας αφήσει ως κληρονομιά. Ευχόμαστε να αποτελέσει την τελευταία πολιτική ηγεσία που συνέβαλε με τέτοιον τρόπο στην καταστροφή της ελληνικής αλιείας και την υποβάθμιση των ελληνικών θαλασσών. Ευχόμαστε ότι οι πολίτες θα αναδείξουν ανθρώπους έντιμους, οι οποίοι με γνώση θα χειριστούν αυτούς τους τόσο ζωτικούς τομείς για τη Ελλάδα.
Αναστασία Μήλιου

Διευθύντρια Έρευνας στο Ινστιτούτο
Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος»